Dzień 6, Gorzów Wlk. – Gryfino 160 km
Kolejny dzień naszej żeglugi po rzekach Polski rozpoczynamy bardzo wcześnie, Edward – członek naszej załogi „zwala” nas z łóżek już o godzinie 6:00, dla nas to jeszcze północ. Pomimo przyjaznego portu wyruszamy w kolejny etap, mamy świadomość, że dzisiaj przed nami do pokonania bardzo duży dystans. Planujemy dopłynąć do Gryfina pokonując 160 km drogi wodnej. Ponieważ jesteśmy już po tankowaniu paliwa i wody oraz zrobieniu zapasów żywnościowych ruszamy skoro świt. Płyniemy Wartą wzdłuż Bulwaru Nadwarciańskiego, ciągnącego się ok.750 m na prawym brzegu Warty, pomiędzy ulicami Cichońskiego i Garbary, w całości położony na terenie centrum miasta, podziwiając widoki dostępne tylko dla tych co na wodzie. W niewielkiej odległości ukazuje się nam katedra gotycka (XIV-XVw.), fragmenty murów miejskich (XIVw.) z basztami i zbrojownia. Mijamy barkę – restaurację Królowa Jadwiga.
Za Gorzowem krajobraz brzegowy nam się diametralnie zmienia na jednostajny, składający się głównie z łąk, piaszczystych zazielenionych brzegów, które zachęcają do postoju. Poranne śniadanko i kąpiel oczywiście w drodze oszczędzając czas, chcemy zdążyć bezpiecznie zacumować przed zachodem słońca.
Dolna Warta na odcinku od Santoku do jej ujścia w Kostrzynie nad Odrą, stanowi część drogi wodnej klasy II o długości 68,2 km. I posiada kilometraż odrębny, liczony od jej ujścia do Odry (km 0,00) w górę rzeki. Warta jest na tym odcinku rzeką nizinną, swobodnie płynącą i uregulowaną ostrogami. Jest to przecież już szlak międzynarodowej drogi wodnej E70 wykorzystywany przede wszystkim jako droga wodna Odra – Wisła, która z uwagi na powiązania z europejskim systemem dróg wodnych, jest atrakcyjna dla turystów zachodnioeuropejskich. Aktualnie droga wodna Wisła – Odra stanowi 18% długości transeuropejskiej drogi wodnej E-70, prowadzącej z zachodu na wschód, łącząc Francję, Luksemburg, Belgię, Holandię, Szwajcarię, Czechy, Niemcy z Polską, Litwą, Białorusią , Ukrainą i Rosją. Jej łączna długość wynosi 294,3 km i składa się z pięciu odcinków, które wchodzą również w skład Wielkiej Pętli Wielkopolskiej.
Na 22 km wpływamy w ciągnący się wzdłuż Warty najmłodszy w Polsce, zachwycający swoim pięknem Park Narodowy „Ujście Warty”, który powstał m.in. na terenach zlikwidowanego w 2001 roku Rezerwatu Przyrody Słońsk. Park został założony dla ochrony unikatowych terenów podmokłych, łąk i pastwisk, które są jedną z najważniejszych w Polsce ostoją ptaków wodnych i błotnych takich jak perkozy, kaczki, mewy, rybitwy, siewki, bataliony. Na terenie parku stwierdzono obecność około 250 gatunków ptaków, z czego blisko 170 gatunków corocznie wyprowadza tu lęgi. Ma on szczególne znaczenie dla ptaków migrujących wiosną i jesienią. Można tu spotkać gatunki już ginące w skali światowej takie jak wodniczka, rybitwa czarna, derkacz, bąk, rycyk, bączek. W parku znajduje się największe w Polsce zimowisko arktycznego gatunku łabędzie krzykliwego oraz bielików.
Powoli zbliżamy się do Kostrzyna nad Odrą, gdzie kończy się leniwie płynąca Warta wpadając do Odry. Zmieniła się głębokości tranzytowa o około 20-30 cm wahając się od 100 do 250 cm. Szlak zaliczany jest do III klasy drogi wodnej i musimy uważać na barki o wadze 1000-1500 ton. Szerokości dna koryta wynosi około 80 m, powodując zmienność przebiegu nurtu.. Odra jest uregulowana i dobry stan zabudowy regulacyjnej głębokości oraz szerokość, nie występują tu linie wysokiego napięcia, mosty, ani promy, możemy zwiększyć prędkość by przed zmrokiem dotrzeć do Gryfina.
Odra nazywana „księżną polskich rzek” to jedna z najdłuższych rzek w Polsce, jak również najdłuższa śródlądowa droga wodna w kraju. To także ważna arteria komunikacyjna Europy Środkowej. Pod względem całkowitej długości jest drugą rzeką Polski, licząc jednak wyłącznie długość jej biegu w granicach kraju, jest trzecią po Wiśle i Warcie. Rzeka ma długość 854,3 km, w tym 742 km w Polsce.
Mijamy port w Kostrzyniu (617,6 km) u ujścia Warty oraz oznakowane miejsce postojowe w Kaleńsku (623,7 km). Nareszcie powiało wodniacką cywilizacją . Po drodze mijamy również zadbane przystanie w Ognicy i Widuchowej.
Na wschodnim brzegu Odry, na odcinku zawartym pomiędzy Gryfinem a Cedynią, jest piękne miejsce bogato rzeźbionego terenu, bujnej przyrody i rozległej panoramy na dolinę Odry. Miejscem tym jest park krajobrazowo-naturalistyczny o romantycznej nazwie „Dolina Miłości”, położony pomiędzy Krajnikiem Dolnym, Krajnikiem Górnym i Zatonią Dolną, w gminie Chojna.
Porą wieczorową, już prawie o zmierzchu dopływamy do nowoczesnej mariny w Gryfinie. Na nabrzeżu witają nas bliscy znajomi, którzy pomagają nam zacumować. Infrastruktura na europejskim poziomie taka jakie widziałem na terenie Szwecji, Danii czy Norwegii, spełniająca potrzeby załóg wszystkich pływających jednostek począwszy od kajaków po duże jachty czy nawet barki. Należy tu wspomnieć o pięknie przygotowanym nabrzeżu, praktycznie w centrum miasta z dużym parkingiem, blisko do sklepów i stacji benzynowej. Super miejsce do noclegu i przygotowania się do dalszej podróży w dniu następnym. Po kolacji w domu u znajomych kładziemy się spać w naszym pływającym apartamencie.
